Το σχέδιο για το Rebstock αποτελεί μια μεγάλη οικιστική και εμπορική περιοχή δυτικά του κέντρου της Φρανκφούρτης. 

Μετά από νίκη του σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ο αρχιτέκτονας Peter Eisenman αναλαμβάνει το σχεδιασμό της περιοχής. Σε αυτό το project επανεξετάζει τα οικιστικά συγκροτήματα του Μοντέρνου Κινήματος, τα οποία ήταν γραμμικές μορφές, εκτεινόμενες προς μια κατεύθυνση, και ενσάρκωναν την ιδεολογία της εποχής, ότι όλα και όλοι είναι ίσοι.

Με διαφορετική αφετηρία ο Eisenman προσπαθεί να σπάσει αυτή την ομοιογένεια και τη σταθερότητα. Το έδαφος πλέον δεν είναι ένας ουδέτερος καρτεσιανός κάνναβος, αλλά περιέχει μια συνθήκη ιδιομορφίας, Σαν να διαμορφώνεται από εξωτερικές πιέσεις του γύρω περιβάλλοντος, οι οποίες αλλοιώνουν την καθετότητα του.

Το αποτέλεσμα είναι ένας διαδοχικά ρέων χώρος παρά μια τυχαία τοποθέτηση χρήσεων, όπου υπάρχει ακόμα άφθονος χώρος για αρχιτεκτονική ελευθερία.  

Ο Eisenman ανέπτυξε ένα 3 διαστάσεων λειτουργικό μοντέλο που χρησιμεύει ως βάση για όλα τα στοιχεία - τοπογραφία, κτήρια, δρόμους, φύτευση, φωτισμό, κ.λπ... - σε όλες τις διαστάσεις. 

Ο στόχος του ήταν η ανάπτυξη μιας σύγχρονης αρχιτεκτονικής γλώσσας, που προσανατολίστηκε προς την πολυπλοκότητα της σύγχρονης πραγματικότητας και της ερμηνείας της όπως επηρεάζεται από τα μέσα. 

Το κεντρικό εννοιολογικό στοιχείο για το σχέδιο του Rebstock είναι η πτυχή - που προέρχεται από το μαθηματικό πρότυπο της έννοιας πτυχών που περιλαμβάνονται στη θεωρία χάους του Renι Thoms και της έννοιας του διπλώματος του Gilles Deleuzes. Το γνωστό ορθογώνιο οργανωτικό σύστημα αντικαθίσταται με ένα επεκταμένο που δεν περιορίζεται στις σωστές γωνίες. 

Η έκταση διαμορφώνεται από δύο καννάβους κάθε ένας από τους οποίους είναι μια συστροφή μιας από τις καρτεσιανές επιφάνειες που χρησιμοποιούνται για να διαμορφώσουν τα όρια της περιοχής. Κατόπιν τα σημεία τομής των αξόνων του ενός καννάβου ενώνονται με τα αντίστοιχα σημεία του δεύτερου καννάβου.




Έτσι, η σχέση μεταξύ των μεμονωμένων κτιρίων καθώς επίσης και αυτή των κτιρίων με τον ελεύθερο χώρο καθορίζεται από τις πτυχές αυτού του συστήματος.  

Οι τραπεζοειδείς μορφές που δημιουργούνται ορίζουν ένα πλήθος παραγόντων: τη ρυμοτομική γραμμή, το ύψος των κτιρίων, τους οδικούς άξονες και τις διαδρομές των πεζών


Το αποτέλεσμα είναι ένα συνεχές τρισδιάστατο πλέγμα.  

Παράλληλα με την οικιστική περιοχή αναπτύσσεται και το Rebstock Park, έκτασης 75.000τμ, δίπλα σε μια δασώδη περιοχή έκτασης 20.000τμ.

Οπωρώνες, παιδικές χαρές, πράσινες ζώνες και οι περισσότερες λεωφόροι οποιασδήποτε γειτονιάς της Φρανκφούρτης περιλαμβάνονται σε αυτό το πάρκο.

Η δομή του Rebstockpark προέρχεται από το πολυδιάστατο πλέγμα του Peter Eisenman, όπως το μετέφερε η σχεδιάστρια του πάρκου Laura Olin.

Με μια εξέταση του πάρκου από την οικιστική περιοχή βλέπουμε την συνέχεια του αστικού ιστού στην ελεύθερη φύση. Το πάρκο ακολουθεί τα κτίρια κάνοντας τη μετάβαση στο φυσικό τοπίο ιδιαίτερα ελκυστική.  

Το πάρκο έχει σχεδιαστεί τόσο άμεσα συνδεδεμένο με τον αστικό ιστό, ώστε να καταφέρει να ‘μπει’ στην καθημερινή ζωή των κατοίκων. Η φύση και η αστική ζωή είναι ενωμένες αρμονικά, προσφέροντας στους κατοίκους καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.

Τέλος, οι κτιριακές και υπαίθριες υποδομές οργανώνονται σύμφωνα με το παρακάτω σχέδιο.